#Day 3 - South Lake Road, Naivasha
Blijf op de hoogte en volg Milou,Noor,Dorine,Hans,Maurice
26 Februari 2016 | Kenia, Naivasha
7 Januari 2001… de wereld stond even stil… Nico is verongelukt… Onze Nico, mijn man, ons pap, onze zoon, onze broer, een goede vriend, een collega, de wereld stond stil en wij moesten onze weg, een nieuwe weg gaan vinden.
26 Februari 2016… we zijn er, precies op de plek waar ons leven een ommekeer nam. Heftig? Absoluut! Emotioneel? Zeker weten! Maar ook mooi, heel mooi en warm. Samen staan we op De Plek. We nemen de foto’s in onze handen, lopen op en neer… Ja, hier moet het zijn geweest. Kijk, de berg, de bomen, de bocht. Tja, stomme bocht, waarom? We houden elkaar vast en laten onze tranen komen. Dan weer, wat mooi dat we hier samen kunnen staan. Nico, zie je ons? Vast wel.
Onze gids komt aanlopen. Hij voelde de situatie perfect aan, en heeft 10 minuten afstand gehouden. Mijn man, ons pap, mijn broer… hij kijkt mee, telt de bomen, ja, dat klopt, precies hier. We nemen een foto en houden elkaar vast. Hans zoekt het huisje achter een hek, hij had alles vooraf perfect geprint dat eenmaal op de plek alles samen viel. Ook Hans, petje af!
En dan… Hello, Hello!!! Een tiental kleine kindjes komen aanlopen, big smile, zwaaien en zwaaien en roepen Hello Hello! Ze komen naar ons toe, willen met ons op de foto, en dan naar zichzelf kijken op het schermpje. Toch een beetje magic… Nee, de magic was alsof Nico ze naar ons gestuurd heeft. We lachen, maken leuke foto’s, geven de kids wat kleinigheidjes, schudden hun handjes en zijn eigenlijk een beetje betoverd van hun mooie glimlach. Ze hebben bijna niets, een aantal liepen op blote voeten, maar ze maken een dierbaar moment heel bijzonder.
Lieve Nico, we missen je nog iedere dag. Je bent nog altijd bij ons èn we zijn trots dat wij allemaal onze weg vervolgd zijn en geluk hebben gevonden. Met jou in ons hart.
Dit was een mooie dag, een bijzondere dag. Wij zijn naar de lodge gereden en hebben met een lokaal biertje (Tusker) geproost op onze Nico. Ik weet het zeker, hij heeft mee gedaan. We zijn blij, ondanks alles heeft Kenia nu ook iets moois.
26 Februari 2016… we zijn er, precies op de plek waar ons leven een ommekeer nam. Heftig? Absoluut! Emotioneel? Zeker weten! Maar ook mooi, heel mooi en warm. Samen staan we op De Plek. We nemen de foto’s in onze handen, lopen op en neer… Ja, hier moet het zijn geweest. Kijk, de berg, de bomen, de bocht. Tja, stomme bocht, waarom? We houden elkaar vast en laten onze tranen komen. Dan weer, wat mooi dat we hier samen kunnen staan. Nico, zie je ons? Vast wel.
Onze gids komt aanlopen. Hij voelde de situatie perfect aan, en heeft 10 minuten afstand gehouden. Mijn man, ons pap, mijn broer… hij kijkt mee, telt de bomen, ja, dat klopt, precies hier. We nemen een foto en houden elkaar vast. Hans zoekt het huisje achter een hek, hij had alles vooraf perfect geprint dat eenmaal op de plek alles samen viel. Ook Hans, petje af!
En dan… Hello, Hello!!! Een tiental kleine kindjes komen aanlopen, big smile, zwaaien en zwaaien en roepen Hello Hello! Ze komen naar ons toe, willen met ons op de foto, en dan naar zichzelf kijken op het schermpje. Toch een beetje magic… Nee, de magic was alsof Nico ze naar ons gestuurd heeft. We lachen, maken leuke foto’s, geven de kids wat kleinigheidjes, schudden hun handjes en zijn eigenlijk een beetje betoverd van hun mooie glimlach. Ze hebben bijna niets, een aantal liepen op blote voeten, maar ze maken een dierbaar moment heel bijzonder.
Lieve Nico, we missen je nog iedere dag. Je bent nog altijd bij ons èn we zijn trots dat wij allemaal onze weg vervolgd zijn en geluk hebben gevonden. Met jou in ons hart.
Dit was een mooie dag, een bijzondere dag. Wij zijn naar de lodge gereden en hebben met een lokaal biertje (Tusker) geproost op onze Nico. Ik weet het zeker, hij heeft mee gedaan. We zijn blij, ondanks alles heeft Kenia nu ook iets moois.
-
26 Februari 2016 - 21:23
Mien:
Hallo allemaal,
Jullie hebben al een paar mooie dagen achter je liggen. Ook nog vele verschillende dieren gespot in de natuur, dit zal wel een prachtig zicht zijn geweest.
Vandaag was het voor jullie een emotionele en toch een hele bijzondere dag voor jullie allemaal, om op de plaats te staan waar Nico afscheid moest nemen van het leven.
Ik ben heel trots op jullie allemaal.
Nog een fijne dagen en geniet ervan.
Liefs Mien.
-
26 Februari 2016 - 22:27
Tiny En Marcel:
Hoi allemaal,
Wat bijzonder dat jullie daar nu zijn.
Ook heel speciaal om dit zo samen te delen.
Mooie foto's en leuk dat die kinderen er zo bij kwamen.
We wensen jullie nog een hele mooie tijd samen en kijken uit naar de volgende foto's,
Geniet van deze speciale momenten
Groetjes, Tiny en Marcel -
26 Februari 2016 - 22:46
Tinus En Mieke:
Wat heb je het mooi verwoord! Ontroerend om te lezen en eindelijk na 15 jaar mogen jullie dit samen doen/ervaren.
Wat zou Nico/papa trots op jullie zijn, geniet samen van deze bijzondere momenten!
Veel Liefs X -
27 Februari 2016 - 10:00
Wim En Ger:
Wat een mooie ervaring voor jullie allemaal en ieder op zijn eigen manier.
Fijn dat alle puzzelstukjes nu op zijn plaats zijn gevallen.
Geniet nog van de dagen die komen gaan en wij genieten mee.
Groetjes Wim en Ger -
27 Februari 2016 - 11:39
Corina En Jos:
Hoi Dorine, Hans, Noor, Milou en Maurice,
Het blijft bijzonder hoor dat wij op deze manier een beetje met jullie kunnen "meereizen" door Kenia. Trouwens, complimenten voor de open manier waarop alle mooie, emotionele en verdrietige, maar ook de soms onverwachte leuke momenten met ons gedeeld worden. Wij kijken al uit naar jullie volgende verslag en foto's en wensen jullie nog een paar fijne dagen.
Groetjes vanuit een zonnig Waspik,
Corina en Jos -
27 Februari 2016 - 17:47
Arnoud:
prachtig verslag, en mooi hoe jullie alles meemaken, zo maken wij het ook een beetje mee. Toch vreemd om z'n weg/bocht te zien liggen en te weten wat daar 15 jaargeleden is gebeurd. Waarschijnlijk een ervaring om nooit te vergeten. Geniet nu met zijn alle nog van een paar heerlijke vakantie dagen. Groetjes Arnoud en Petra. -
27 Februari 2016 - 19:06
Rianne En Wally:
Een brok in de keel, wat fijn dat jullie daar nu samen zijn.
Groetjes Rianne en Wally -
27 Februari 2016 - 19:42
Jeanny En Rien:
Heel mooi om over jullie "bijzondere" reis te lezen! Vijftien jaar geleden en....dan nu dat moment en de plaats waar Nico en jullie papa verongelukt is!! Ja dan staat de tijd even stil! Maar....toch heel fijn dat jullie dit met elkaar mogen en kunnen delen! Geniet nu nog samen met Milou en Noortje van de mooie dingen die jullie nog gaan zien! Herinneringen zullen altijd blijven!!
Veel liefs Jeanny en Rien -
28 Februari 2016 - 08:59
Willem En Monique:
Wat bijzonder om deze mooie reis zo mee te mogen volgen. En wat een prachtig en ontroerend geschreven stukje. Vreemd om nu de plek te zien waar alles is gebeurd, maar toch ook mooi om jullie daar nu zo te zien staan....15 jaar later.
Geniet van het vervolg van jullie reis, liefs Willem en Monique. -
28 Februari 2016 - 13:48
Cisca En Peter:
We lezen dit met een brok in onze keel. Ontroerend geschreven. Mooi om daar nu te zijn en dit te kunnen meemaken en te kunnen delen samen na 15 jaar.
Nico zal er zeker bij geweest zijn.
Liefs Peter en Cisca -
28 Februari 2016 - 16:13
Hans En Petra:
Bijzonder is het zeker. Voelt alsof we erbij zijn.
Mooie dagen nog samen.
-
28 Februari 2016 - 21:45
Jolanda Vermeulen :
heey, wat bijzondere dagen hebben jullie achter de rug. en prachtig hoe je het allemaal omschrijft en beleeft met elkaar. en dat het zo met de dingen een prachtig geheel wordt. Nico zal er zeker bij zijn geweest.
beleef, en heb mooie dagen samen.
liefs Arjan en Jolanda. -
29 Februari 2016 - 23:08
Martin En Jeanne:
Wat bijzonder voor jullie, samen op de plek, waar jullie leven 15 jaar geleden, een ommekeer maakte.
Sterkte bij het verwerken van deze dierbare momenten.
Veel plezier met jullie verdere reis.
Liefs uit Geertruidenberg
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
